Ex Machina, tom 3
Im dłużej sprawuje się eksponowany urząd publiczny, tym trudniej utrzymać poparcie, które pozwoliło go objąć. Mitchell Hundred wychodził, jak dotąd, całkiem zgrabnie z różnych kłopotów. Czy kolejne problemy, jakie postawili przed nim twórcy komiksowej serii Ex Machina Brian K. Vaughan i Tom Harris, sprawią, że mieszkańcy Nowego Jorku stracą zaufanie do swojego burmistrza.
Trzeci tom zbiorczego wydania serii Ex Machina zbliży nas trochę do odpowiedzi na pytanie o naturę supermocy Mitchella Hundreda. Jednak wątek ten będzie przewijał się w tle opowieści. Przede wszystkim były superbohater i aktualny burmistrz w jednym będzie musiał zająć się bardziej przyziemnymi sprawami. Pierwsza z nich (rozdział Dobry dymek) dotyczyć będzie problemów związanych z penalizacją posiadania i używania lekkich narkotyków. Wyznanie burmistrza, iż zdarzyło mu się w przeszłości ulec urokowi marihuany, pociągnie za sobą zainteresowanie mediów i przywoła wspomnienia z czasów jego stricte superbohaterskiej działalności. Jednocześnie Mitchell będzie musiał przyjrzeć się sprawie nietypowych działań pewnego włamywacza.
W rozdziale drugim (Na własną rękę) lepiej poznamy historię i naturę relacji pomiędzy burmistrzem a jego ochroniarzem Bradburym. W Spadku mocy zbliżymy się odrobinę do poznania natury specjalnych zdolności Mitchella Hundreda, jednak w opowieści dostaniemy jedynie drobne wskazówki, co do ich pochodzenia. Z kolei, zamykająca tom historia (Maskarada) dotyka problemów prawa do zachowania anonimowości, ukrywania swojej tożsamości za maską.
Brian K. Vaughan i Tom Harris po raz kolejny opowiadają w atrakcyjnej komiksowej formie o problemach współczesnej im Ameryki. Nie unikają trudnych zagadnień związanych z kwestiami rasowymi, obyczajowymi czy ograniczeniami wolności obywatelskich. We wspomnianej powyżej Maskaradzie impulsem do rozważań o prawach obywatelskich staje się zamiar organizacji wiecu w Central Parku przez Ku Klux Klan. Problemem dla Hundreda i jego współpracowników jest uniemożliwienie im zorganizowania tego wydarzenia poprzez odwołanie się do praw, z których były superbohater korzystał, aby zachować anonimowość jako Wielka Machina. Kiedy zatem można zmusić obywateli do porzucenia anonimowości? Jak tego dokonać, aby zaspokoić wymogi ładu demokratycznego? Jak walczyć z rasistowskimi ideologiami: czy zakazywać ich głoszenia, czy zwalczać je przy pomocy argumentów w publicznym dyskursie? Autorzy stawiają przez odbiorcami liczne pytania, prowokując ich do samodzielnego myślenia nad trudnymi społecznymi zagadnieniami.
]
Od strony graficznej komiks prezentuje się równie znakomicie, co poprzednia odsłona serii. Realistyczne rysunki Tony’ego Harrisa sprawiają, że imersja w świat przedstawiony jest relatywnie łatwa. Rozdział piąty trzeciego tomu serii Ex machina zatytułowany We wnętrzu machiny pozwala zajrzeć za kulisy powstawiania komiksu. Znacząca jego część dotyczy właśnie warstwy graficznej serii.
Brian K. Vaughan i Tony Harris po raz kolejny pokazują jak dobrym medium do komentowania bieżących, a także bardziej ogólnych, problemów politycznych jest komiks. Autorom udało się także wiarygodnie opowiedzieć o kulisach zarządzania wielką metropolią. Komiks polityczny w najlepszym wydaniu.
Ex Machina (Ex Machina Book Three), scen. Brian K. Vaughan, rys. Tony Harris, t. 3, tłum. Tomasz Kłoszewski, Egmont Polska, Warszawa 2019.
