Gitarą #6: Pymlico, Autumn Whispers, XIII. století
Projekt Pymlico to dzieło multiinstrumentalisty Arilda Brøtera. W 2011 roku ukazał się jego debiutancki album „Inspirations”. Muzyka Pymlico to mieszanka wielu stylistycznych elementów. Jej podstawą jest rock progresywny oraz rock symfoniczny, wyczuć można także wpływy ambientu, muzyki filmowej czy popu. Podczas prac na albumem „Inspirations” Arildowi towarzyszyło wielu muzyków. W tej grupie znaleźli się: Øyvind Brøter – organy Hammonda, mellotron, instrumenty klawiszowe, Julie Falkevik – fortepian, Mads Horn – gitary, Magnus Vinje – gitary, Mattias Krohn Nielsen – gitary, Andreas Sjo Engen – gitary, Tobias Bergstrøm – mandolina, Martin Hemli – bas, Øystein Sootholtet – bas, Fredrik Sydow Hage – saksofon altowy, Nicolai Eckhoff – saksofon tenorowy, Hanne Brøter – flet, Vilde Badendyck – głos. Svein Brøter – perkusja. „Inspirations” to album instrumentalny, zaskakujący wieloma brzmieniami i barwami muzycznymi. Płyta ta zaprasza na fascynującą muzyczną podróż, z której nie chce się wracać. Udany debiut.
Początki działającego w Norwegii wielonarodowego zespołu Autumn Whispers sięgają 2002 roku. Na ich debiutancki album trzeba było czekać dziesięć lat. Na szczęście płyta „Cry of Dereliction Vol. II” (2013) ukazała zdecydowanie szybciej. Druga cześć cyklu „Cry of Dereliction” stanowi kontynuację stylistyki wypracowanej na poprzedniej płycie. Muzycy założyli sobie, że połączą w swojej twórczości poetyckie teksty z klimatyczną, dopasowaną do nich muzyką. „Cry of Dereliction Vol. II” to płyta piękna, dostojna, nastrojowa, pełna urodziwych, zapadających w pamięć melodii. Idealna do słuchania w jesienne wieczory, ale wiosenne są przecież podobne. Płyta lepsza od poprzedniczki, co powoduje, że czekam z nadzieją na kolejne wydawnictwo Autumn Whispers.
„Intacto” (2016) to najnowsza płyta legendarnego czeskiego zespołu XIII. století. Od 1992 roku ta dowodzona gitarzystę i wokalistę Petra Štěpána grupa opowiada muzyką i słowem mroczne historie. W ich utworach pojawiają się inspiracje historycznymi postaciami, a także tekstami kultury popularnej. Ich oparta na gitarowych brzmieniach muzyka jest trudna do sklasyfikowania, choć ze względu na tematykę utworów najłatwiej byłoby ich zaszufladkować jako przedstawicieli rocka gotyckiego. To byłoby jednak zbyt proste i nie oddałoby eklektyzmu ich muzyki. Na „Intacto” można znaleźć wszystko, za co kocha się muzykę XIII. století, czyli charakterystyczne brzmienie głosu wokalisty, mocne gitary oraz porywające melodie. Obok dynamicznych utworów jak Nebe pod Berlinem, nie brak także bardziej wyciszonych kompozycji jak zamykająca album V Szlach Pristich Dnu. A najlepiej wypada chyba Havran, w którym znaleźć można kilka muzycznych niespodzianek. Takiemu trzynastemu stuleciu trudno się oprzeć.
Pymlico, Inspirations, Spider Records, 2011.
Autum Whispers, Cry of Dereliction Vol. II, 2013.
XIII. Stoleti, Intacto, Warner Music, 2016.
Nie mój styl, ale blog mi się podoba 🙂 będę zaglądać, w końcu nie ma co się zamykać na inne style 😉
Dziękuję i zapraszam.
Bardzo ciekawy blog. Inspirująco 🙂 Będę zaglądać, bo często staram się szukać czegoś nowego dla siebie. Pozdrawiam 🙂
Dziękuję, zapraszam jak najczęściej.