Śmierć

„Jednego dnia w każdym stuleciu Śmierć przybiera żywe ciało, by lepiej zrozumieć życie, które musi odbierać, zakosztować gorzkiego smaku śmiertelności. To cena, którą płaci za to, że oddziela żyjących od tego, co już minęło, i tego, co ma dopiero nadejść”. Drugie wydanie komiksu Neila Gaimana Śmierć pozwala nam, między innymi, przyjrzeć się momentowi, o którym mówi główna bohaterka.

Śmierć, siostra głównego bohatera serii Sandman, zadebiutowała w ósmym zeszycie serii. Popularność tej postaci spowodowała, że okazjonalnie pojawiała się ona w innych tytułach wydawnictwa DC. Ponadto Neil Gaiman napisał scenariusz kilku historii opowiadających o jej przygodach.

W 2007 roku ukazało się na polskim rynku pierwsze zbiorcze wydanie jej przygód. Składało się z ono dwóch, do pewnego stopnia powiązanych ze sobą, historii: Wysoka cena życia i Pełnia życia. Drugie wydanie wzbogacono o dwa zeszyty z serii Sandman, w których Śmierć odgrywała kluczową rolę, a także kilka krótszych opowieści publikowanych w różnych antologiach. Komiksowe opowieści uzupełniono galerią z wizerunkami Śmierci autorstwa licznych artystów. Oba wydania łączy także wstęp autorstwa przyjaciółki Neila Gaimana piosenkarki Tori Amos.

Motywem przewodnim prawie wszystkich opowieści zebranych w opisywanym tomie wydaje się pogodzenie z własnym przeznaczeniem i z obowiązkami jakie z niego wynikają. „Moja siostra ma swoją rolę w świecie – myśli Sandman – podobnie jak ja. Nieskończeni mają swoje obowiązki”. Spotkanie z siostrą, przedstawione w ósmym zeszycie serii Sandman, uświadamia mu, że o też ma swoją pracę do wykonania, że musi skoncentrować się na swoich zadaniach.

Śmierci w wyobrażeniu Gaimana daleko do tradycyjnej kostuchy. To atrakcyjna, młoda kobieta o wyglądzie Gotki, która z niezwykłą lekkością pomaga ludziom przejść na drugą stronę. Za wygląd głównej bohaterki odpowiedzialny jest Mike Dringenberg, który naszkicował jej postać zainspirowany wyglądem znajomej Cinannon Headley. Wizerunek zaproponowany przez rysownika został połączony z imagem kelnerki o czarnych włosach, w równie mrocznym stroju, noszącej znak Ankh, która obsługiwała Gaimana w restauracji.

Śmierć jawi się jako postać o głębokim szacunku do ludzi, niezależnie od ich moralnych wyborów czy fizycznego wyglądu. Jest zafascynowana ludzkimi historiami, gotowa poznać, tych, którym musi pomóc rozstać się z życiem. W pełni korzysta z możliwości przeżycia jednego dnia na sto lat pod postacią człowieka, oddając się prostym ludzkim radościom. Z jednej strony uosabia koniec życia, z drugiej pomaga afirmować jego przejawy.

Napisane przez Gaimana historie urzekają swoim klimatem, a czasem prostotą. Autor spokojnie snuje swoje opowieści, pozwalając nam wczuć się w motywacje i działania postaci. Nie brak w nich, typowych dla autora, metafizycznych rozważań, jednak najważniejsze pozostają zwykłe ludzkie sprawy oraz wybory dotyczące życia i śmierci. Gaiman snuje opowieści z niezaprzeczalnym urokiem, przemycając subtelne aluzje do licznych tekstów kultury, mniej lub bardziej, popularnej.

Pomimo tego, że za rysunki do zebranych tomie Śmierć historii odpowiada liczne grono rysowników, to strona wizualna zbioru pozostaje dość wydaje się spójna. Główne opowieści (Wysoka cena życia i Pełnia życia) znakomicie zilustrował Chris Bachalo. Jest w jego rysunkach, a także sposobie opowiadania obrazem, subtelność, która znakomicie pasuje do charakteru opowieści napisanych przez Neila Gaimana.

Ciekawostką, pierwotnie opublikowaną jako darmowa historia, a później dołączoną do zbiorczego wydania Wysokiej ceny życia, jest siedmiostronicowy edukacyjny komiks Śmierć mówi o życiu. Gościnnie pojawia się w nim także John Constantine. W komiksie tym Śmierć zwracała uwagę czytelników na zagrożenie wirusem HIV oraz instruowała jak uniknąć zakażenia.

Drugie wydanie Śmierci to trzysta dwadzieścia stron zapełnionych wspaniałymi historiami oraz intrygującymi grafikami. Neil Gaiman i współpracujący z nim rysownicy stworzyli na przestrzeni wielu lat doskonałe komiksy, które na długo pozostają w pamięci. Dzieło Gaimana i spółki to komiks najwyższej próby, popkultura w jej najlepszym wydaniu.

Śmierć (Death), scen. Neil Gaiman, rys. Chris Bachalo, Mark Buckingham, Mike Dringenberg, Coleen Doran, P. Craig Russel, Malcolm Jones III, Mark Pennington, Dave McKean, Jeffrey Jones, tłum. Paulina Braiter, Egmont Polska, Warszawa 2016.