Red Skin: Jacky

Wiera Jelnikowa (znana jako towarzyszka Krasnaja Koża) realizuje wyznaczoną jej misję na terytorium imperialistycznych Stanów Zjednoczonych. Jednak stanie się najpopularniejszą superbohaterką nie jest zadaniem łatwym, zwłaszcza jeśli niezbyt zna się kulturę i realia kraju, w którym trzeba pracować. Czy Red Skin, alter ego Wiery, uda się zyskać sympatię Amerykanów?

Welcome to America, pierwszy tom serii Red Skin, zakończył się w trakcie pojedynku głównej bohaterki z Cieślą, superbohaterem konserwatywnej Ameryki. Akcja drugiego rozpoczyna się dokładnie w tym samym momencie i przez pierwszych kilka stron obserwujemy spektakularne zmagania superherosów zakończone zwycięstwem Red Skin. W wyniku tego pojedynku Cieśla zostaje uznany za zmarłego, a wspierająca jego działania kongregacja, na której czele stoi pastor Jacky Core, stara się wyciągnąć z tej sytuacji jak najwięcej politycznych korzyści. Jacky ubiega się bowiem o stanowisko gubernatora Kalifornii, korzystając z antykomunistycznych i konserwatywnych nastrojów wśród obywateli stanu. Swoją pozycję buduje na popularności tajemniczego filmu The Farm, który ma inspirować jej wiernych do działania. Przeciwnicy Jacky planują przygotować pornograficzny remake tegoż dzieła, co nie spotyka się z przyjaznym przyjęciem wśród wpierających ambitną pastor. Polityczny sukces Jacky Core może także źle wpłynąć na plany podpisania układów rozbrojeniowych pomiędzy USA i ZSRR. W związku z tym pomyślna realizacja zadania postawionego przed Wierą zyskuje na znaczeniu…

W Red Skin: Jacky Xavier Dorison i Terry Dodson sprawnie rozwijają wątki rozpoczęte w pierwszym tomie. Panowie swobodnie wykpiwają stereotypowe elementy komiksów superbohaterskich, korzystając z kulturowego nieprzystosowania głównej bohaterki. Pomysł nie nowy, ale zgrabnie rozgrywany przez Dorisona. Scena, w której Wiera próbuje przyswoić sobie zasady superbohaterskiego życia, czytając amerykańskie komiksy końca lat siedemdziesiątych, powinna rozśmieszyć nawet bardziej ponurych czytelników.

Drugi tom serii Red Skin, bardziej niż pierwszy, ukazuje w krzywym zwierciadle świat polityki, zarówno tej wielkiej, jak i lokalnej. Dorison pokazuje obłudę polityków wywodzących się z każdej strony politycznego spektrum. Wartości mają dla nich znaczenie tylko wtedy, gdy można je przekuć w polityczne poparcie. Gotowi są na wszystko, aby osiągnąć cel. Życie współobywateli nie ma dla nich żadnego znaczenia. Co ciekawe, w porównaniu z obłudną Jacky Core wykorzystującą religię dla politycznych celów, radzieccy decydenci prezentują się całkiem sympatycznie (choć też mają wiele nieczystych zagrywek w repertuarze).

Terry Dodson swoimi rysunkami świetnie oddał stworzoną przez Dorisona historię. Sceny walk Wiery z licznymi przeciwnikami prezentują się znakomicie. Jego momentami balansująca na granicy przerysowania kreska dobrze sprawdza się w bardziej satyrycznych fragmentach Jacky.

Red Skin: Jacky to dobry, bezpretensjonalny komiks dworujący z amerykańskich opowieści o superbohaterach. Dorison nie otwiera wyważonych drzwi, składa opowieść ze znajomych motywów. Jednak sposób ich podania sprawia, że efekt końcowy jest więcej niż zadowalający.

Red Skin, t. 2: Jacky (Red Skin 2 – Jacky), scen. Xavier Dorison, rys. Terry Dodson, tłum. Wojciech Birek, Scream Comics, Łódź 2017.