Major Parkinson, „Blackbox” (2017)

Major Parkinson Blackbox Gitarą Rysowane

Ciche, delikatnie dźwięki rozpoczynające utwór Lover, Lower Me Down! na tle, których pojawia się głos Jona Ivara Kollbotna brzmiącego niczym Leonard Cohen wystarcza, by przykuć uwagę słuchacza, wprowadzić go w dziwny muzyczny świat zespołu Major Parkinson. „Blackbox”, czwarty studyjny album zespołu, a pierwszy który wpadł w moje ręce, zabiera w niesamowitą muzyczną podróż.

Major Parkinson Blackbox Okładka Gitarą RysowaneMajor Parkinson to norweski zespół, który powstał w 2003 roku w Bergen. Ich debiutancki album „Major Parkinson” ukazał się w 2008 roku. Dwa lata później ukazało się ich kolejne wydawnictwo studyjne zatytułowane „Songs From A Solitary Home”, a w 2014 płyta „Twilight Cinema”. Dyskografię zespołu Major Parkinson uzupełnia koncertowe wydawnictwo „Live at Ricks” z 2015 roku.

27 października 2017 roku ukazał się album zespołu „Blackbox”. Obok lidera i wokalisty w skład grupy Major Parkinson wchodzą: Eivind Gammersvik (bas), Lars Christian Bjørknes (instrumenty klawiszowe, syntezatory, programowanie), Sondre Sagstad Veland (perkusja, bębny, śpiew), Sondre Rafoss Skollevoll (gitary, śpiew), Øystein Bech-Eriksen (gitary) ora` Claudia Cox (skrzypce i śpiew). Na płycie gościnnie wystąpiła Linn Frøkedal (Misty Coast, Low Frequency in Stereo), której głos można usłyszeć w czterech kompozycjach.

Major Parkinson Blackbox Zespół Gitarą Rysowane

Stylistyczna różnorodność muzyki zawartej na płycie „Blackbox” uniemożliwia jej jednoznaczne zaszufladkowanie. Mamy tu do czynienia z elementami muzyki industrialnej (Baseball), pojawiają się fragmenty ocierające się o techno (Night Hitcher), a także brzmienia gitarowe, których nie powstydziliby się klasycy rocka progresywnego (Isabel – A Report to an Academy). Ponadto płyta „Blackbox” przywołuje, przynajmniej u mnie, skojarzenia z wydanym także w ubiegłym roku albumem Stevena Wilsona „To The Bone”. Kiedy pierwszy raz usłyszałem utwór Madeleine Crumbles, natychmiast skojarzył mi się z Wilsonowskim Permanating. W obu utworach słychać inspiracje muzyką pop lat siedemdziesiątych ubiegłego wieku.

 

Obok stylistycznego rozmachu muzyka zespołu Major Parkinson urzeka także znakomitymi melodiami, przebojowością (choćby Madeleine Crumbles czy Blackbox) oraz klimatem (Strawberry Suicide). Ten ostatni utwór to dość depresyjna ballada, która przywodzi na myśl dokonania Nicka Cave’a, może za sprawą głosu Kollbotna. Głęboki głos wokalisty zespołu, który momentami ociera się o growling, dodaje kompozycjom zespołu mrocznego klimatu. Znakomicie także wypadają jego wokalne duety z obdarzoną delikatnym głosem Linn Frøkedal, co słychać zwłaszcza w zamykającym płytę tytułowym utworze.

Czwarty studyjny album zespołu Major Parkinson to urzekająca płyta, od której ciężko się oderwać. Niepohamowana wyobraźnia członków zespołu oraz ich duże umiejętności sprawiają, że płyta co chwila zaskakuje muzycznymi smaczkami. „Blackbox” oczarował mnie i zachęcił do przyjrzenia się wcześniejszym dokonaniom zespołu.

Utwory
1. Lover, Lower Me Down! (5:13)
2. Night Hitcher (6:17)
3. Before the Helmets (1:33)
4. Isabel – A Report to an Academy (10:33)
5. Scenes from Edison’s Black Maria (1:56)
6. Madeleine Crumbles (5:34)
7. Baseball (11:16)
8. Strawberry Suicide (3:13)
9. Blackbox (6:20)

Możesz również polubić…

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.