Łasuch, tom 1

Światy po apokalipsie nieustannie fascynują twórców kultury popularnej. Choć artyści opisują rzeczywistość, do portretowania której może nie wystarczyć znany nam współcześnie język, pozwalają za to skonfrontować się z lękami dotyczącymi nas samych. O tym właśnie opowiada stworzona przez Jeffa Lemire’a komiksowa seria Łasuch.

Przypadłość zabiła miliardy ludzi. Jej natura i mechanizm pozostały tajemnicą. Dzieci, które przyszły na świat po zagładzie, były zwierzęco-ludzkimi hybrydami. Jednym z nich główny bohater Łasucha Gus żyjący z ojcem w ukrytej w leśnych ostępach chacie. Śmierć rodziciela spowoduje jednak dramatyczne zmiany w życiu młodego bohatera, którego głowę zdobi poroże jelonka.

Głównym niebezpieczeństwem czyhającym na urodzone po Przypadłości dzieci są łowcy nagród. Samotny Gus o mało nie staje się ich ofiarą, jednak z opresji ratuje go Tom Jepperd, oferujący młodemu człowiekowi podróż do Ostoi, w której dzieci hybrydy mogą zaznać bezpieczeństwa. Podróż przez zniszczoną zarazą Amerykę na zawsze odmieni życie dwójki bohaterów, choć nie zawsze tak jakby tego pragnęli.

Jeff Lemire, scenarzysta i rysownik Łasucha, o którego serii Czarny Młot oraz jej spin-offie Sherlock Frankenstein i Legion Zła pisałem wcześniej, zaproponował intrygujące spojrzenia na umierający świat. Apokalipsa dokonuje się w świecie przedstawionym falami, a próbujący ja przetrwać ludzie muszą liczyć się z licznymi niebezpieczeństwami i koniecznością poddania ponownej ocenie dotychczas wyznawanych wartości. Każdy staje się ofiarą, nawet jeśli wierzy, że udało mu się pozostać nietkniętym.

Siłą opowieści Lemire’a jest skupienie się na postaciach, nie tylko tych pierwszoplanowych. Sama zagłada stanowi zaledwie tło dla ukazania złożonych portretów postaci oraz wydarzeń, które je uformowały. Nie ma w Łasuchu postaci jednoznacznie dobrych czy złych, może z wyjątkiem dziecięcych hybryd, jednak świat dorosłych, którzy przetrwali zagładę tonie w odcieniach szarości.

Smutek i szarość świata przedstawionego znakomicie oddają narysowane charakterystyczną kreską Lemire’a kadry. Ich kompozycja, nieoczywiste przejścia pomiędzy nimi znakomicie podkreślają kondycje postapokaliptycznego świata. Wizualny aspekt komiksowej opowieści uwypukla zastosowana José Villarrubię kolorystyka.

Łasuch to kawał solidnego postapo, w którym najważniejsi są bohaterowie, a w pierwszym tomie poznajemy ich samych oraz to, co popycha ich do działania. Akcja rozwija się w swoim, umiarkowanie szybkim, tempie, a to z kolei pozwala docenić wizualną precyzję, z jaką Jeff Lemire skonstruował swoją opowieść. Lektura na pewno przypadnie do gustu fanom gatunku, jednak nie tylko oni pozostaną ukontentowani.

Łasuch (Sweet Tooth: The Deluxe Edition Book One), t. 1, scen. i rys. Jeff Lemire, tłum. Paulina Braiter, Egmont Polska, Warszawa 2018.