Gwiezdny zamek. 1869: Podbój kosmosu
Okładka pierwszego tomu serii Gwiezdny zamek przywołała, przynajmniej w moim przypadku, dwa skojarzenia. Pierwsze: będę miał okazję obcować z przygodową opowieścią spod znaku Julesa Verne’a. Drugie: 1869: Podbój kosmosu to opowieść skierowana do trochę młodszego, niż moja skromna osoba, czytelnika. Oba okazały się trafne, a lektura komiksu Alexa Alice’a okazała się całkiem przyjemnym doświadczeniem, ale po kolei…
Akcja opowieści rozpoczyna się w 1868 roku. Claire Dulac, poszukująca wypełniającego wszechświat mitycznego eteru, przygotowuje się do lotu balonem na niespotykaną wysokość. Jest przekonana, że na odpowiedniej wysokości znajdzie poszukiwaną substancję. I choć jej misja kończy się sukcesem, płaci za to najwyższą cenę. Przed śmiercią udaje jej się sporządzić zapiski dotyczące własnych odkryć i zrzucić je na ziemię w hermetycznym pojemniku.
Rok później do profesora Archibalda Dulaca, męża Claire, przychodzi wiadomość od osoby, która twierdzi, że odnalazła wspomniane zapiski. Profesor oraz jego syn Serafin postanawiają stawić czoła tajemnicy, co sprawia, że zostają wrzuceni w wir niesamowitych przygód oraz niebezpiecznych rozrywek geopolitycznych. Znalazcą zapisków Claire jest bowiem ekscentryczny książę bawarski Ludwik, który marzy, że dzięki odkryciom żony Archibalda oraz jego wiedzy uda mu się odbyć fascynującą podróż. Jednak wrogowie księcia pragną przejąć zdobytą przez niego wiedzę na temat eteru i wykorzystać ją w celach militarnych…
Alex Alice osadził swoją opowieść w fascynujących historycznych realiach, które wzbogacają snutą przez niego opowieść. Akcja pierwszego tomu Gwiezdnego zamku rozwija się powoli, dzięki czemu czytelnik może poznać liczne grono bohaterów, a także skupić się na przeniknięciu fantastycznych planów kosmicznych podróży snutych przez księcia Ludwika i jego współpracowników. Opowieść Alexa Alice zbudowana jest z typowych dla przygodowych opowieści elementów, jednak zgrabnie nimi operuje, tworząc przekonywająca wizję świata przedstawionego. Czasem mogą razić nazbyt stereotypowo naszkicowane postaci (jak choćby pruski szpieg), jednak nie przeszkadza to zbytnio w lekturze.
Alex Alice z dużą sympatią szkicuje postać księcia Ludwika, którego marzenia nie zgadzają się ze społecznymi oczekiwaniami dotyczącymi sposobu sprawowania przez niego władzy. Pragnący uwolnić się od przynależnych jego społecznej roli konwenansów książę ucieka w świat baśniowych opowieści oraz naukowych projektów. Dla zewnętrznego obserwatora może to wyglądać na ucieczkę od obowiązków, jednak dla Ludwika jest szansą na ocalenie samego siebie przed poddaniem się społecznym oczekiwaniom i panowaniem w cichej rozpaczy. „Widzisz – mówi młodemu Serafinowi Ludwik, – legendy uczą nas nie tego, że smoki istnieją… …Ale że mogą zostać pokonane. Pokażcie mi człowieka, który potrafił zwyciężyć swoje lęki… …A ja wam pokażę zabójcę smoka. Oto, dlaczego te historie zdobią moją salę tronową”. Bez marzeń i wiary w moc opowieści, człowiek, także władca, nie będzie w stanie zmierzyć się z zawiłościami życia.
Obok scenariusza Alex Alice jest także odpowiedzialny za rysunkową stronę serii Gwiezdny zamek. Ilustracje Alice’a urzekają klimatem, sposobem prowadzenia opowieści, układem kadrów, a także delikatną, pastelową kolorystyką, która przydaje całości nieco baśniowej aury. Wielbicieli technicznych wynalazków, które w Podboju kosmosu odgrywają istotną rolę, zadowolić powinny dość szczegółowe szkice różnego rodzaju maszyn i urządeń.
Drugie spotkanie z twórczością Alexa Alice’a (pierwsze to czteroczęściowa seria Trzeci Testamant, której był rysownikiem i współscenarzystą dwóch jej tomów) wypadło bardzo dobrze. Gwiezdny zamek to seria, która powinna przypaść gustu wielbicielom przygodowych opowieść w starym stylu. I choć, jak wspomniałem wyżej, grupą docelową są raczej młodsi czytelnicy, to ci „starsi” też powinni się dobrze bawić.
Gwiezdny zamek, t. 1: 1986: Podbój kosmosu (La Château des étoiles, volume 1: 1869: La conquête de l’espace), scen. i rys. Alex Alice, przeł. Elżbieta Żbik, Egmont Polska, Warszawa 2018.
