Daphne Byrne
Ostatni z komiksów wydawanych w pierwszym okresie działania linii wydawniczej Hill House trafił właśnie do rąk czytelników. Oczywiście, jeśli nie uwzględnimy rozrzuconej po dostępnych już seriach dodatkowej historii zatytułowanej Sea Dogs. Poprzednie komiksy, które ukazały się w ramach tego imprintu ukazywały różne oblicza grozy. Od slasherowej estetyki Kosza pełnego głów do opowieści, które sięgały w głąb indywidualnych koszmarów, jak Pośród lasu. Nie brakowało w publikowanych komiksach odniesień do klasyki literatury grozy, jak choćby w Toni pełnej lovecraftowsksich odniesień.
Najnowszy na naszym rynku komiks z impintu Hill House Comics to Daphne Byrne. Autorką scenariusza tego komiksu jest Laura Marks, a za rysunki odpowiedzialny był Kelley Jones. Czym starszą nas jego autorzy? Jego główną bohaterką jest tytułowa Daphne, która musi poradzić sobie z jedną z najbardziej dramatycznych strat, jakie można sobie wyobrazić w życiu dziecka – jednego z rodziców. W przypadku protagonistki chodzi o śmierć ojca, z którym była ona bardzo związana. Daphne musi sobie także poradzić ze sposobem, w który z traumą po śmierci męża radzi sobie jej matka. A jej droga to uczestnictwo w seansach spirytystycznych mających zapewnić jej kontakt ze zmarłym małżonkiem, który odszedł w sposób niegodny szanowanego Amerykanina końca dziewiętnastego wieku.
Żeby skomplikować sytuację dorastającej dziewczyny radzącej sobie z życiowymi traumami i niezbyt racjonalnym postępowaniem matki, objawia jej się pewien paranormalny byt, każący nazywać się Bratem. Kim on jest i jakie są jego intencje? Udziela on swojej „gospodyni” mocy, dzięki którym może ona spróbować rozwiązać trapiące jej rodzinę problemy. Nie są one tylko natury psychologicznej, ale także czysto materialne. Zubożała rodzina stanowi bowiem atrakcyjny cel dla pewnej sekty, która pragnie sprowadzić na ziemię demona. A może jest nim właśnie zamieszkująca ciało Daphne istota?
Daphne Byrne to komiksowy debiut Laura Marks. Do tej pory pracowała ona nad sztukami teatralnymi oraz serialami telewizyjnymi. Prowadzi ona jednak opowieść w ciekawy sposób stopniowo odsłaniając kolejne aspekty historii. Do końca nie możemy być pewni czy byt, który pojawia się w ciele Daphne jest rzeczywiście złą istotą, czy tylko próbuję on wesprzeć bohaterkę w trudnym dla niej okresie. Strata najbliższej osoby oraz wchodzenie w dorosłość mogą wyzwalać demony, które nie zawsze da się przezwyciężyć.
Groza w komiksie Daphne Byrne zbudowana jest poprzez niedopowiedzenia. Udało się w ten sposób stworzyć bardzo niepokojącą, momentami klaustrofobiczną, atmosferę opowieści. Grozę potęgują także rysunki doświadczonego Kelleya Jonesa. Zwizualizowana groza często przynosi dość koszmarne efekty, jednak Jones potrafił przenieść wizję scenarzystki tworząc naprawdę niepokojące obrazy. Jego rysunki istot z piekła rodem, które zazwyczaj okazują się słabszą stroną komiksowych horrorów, sprawiają wrażenie zawieszonych pomiędzy rzeczywistością a snem. Dzięki temu uruchamiają naszą wyobraźnię, a bardziej boimy się wszak tego, co czai się gdzieś w mroku. Nie wiemy czy w przypadku bohaterki stwory te są jedynie wytworem jej wyobraźni pomostem do pogodzenia się ze światem i jego konwenansami.
Dylematów tych nie rozwiązuje zakończenie opowieści. Pewnie może trochę zaskoczyć czytelników, choć wytrawni odbiorcy opowieści grozy, mogą domyślić się finału tej opowieści (tak mniej więcej w jego środku). Niezależenie od tego jego zakończenie jest całkiem satysfakcjonujące.
Podobnie jak w poprzednich tomach wydawanych w ramach imprintu Hill House Comics dostajemy garść materiałów dodatkowych. Obok standardowej galerii okładek, w tym też tych alternatywnych, otrzymujemy wywiady z autorami, dzięki którym możemy poznać ich zamierzenia. Niestety wywiady te są dość krótkie, jednak dostarczają wskazówek, dzięki którym możemy spojrzeć na bohaterów oczami ich twórców, także zobaczyć czym kierowali się w kreując swoje światy wyobrażone.
Komiks Daphne Byrne czytany wieczorową porą w starym wiktoriańskim fotelu, choć akcja opowieści dzieje się w Ameryce, może przyprawić o dreszcze. Ma w sobie ten komiks wiele elementów klasycznej gotyckiej literatury rodem z dziewiętnastego wieku. Myślę, że warto poznać tę opowieść.
Daphne Byrne (Daphne Byrne), scen. Laura Marks, rys. Kelley Jones, tłum. Paulina Braiter, Hill House Comics, DC Black Label, Story House Egmont, Warszawa 2022.
