Czarna Wdowa. Powrót do domu
„Na tej zdechłej planecie czcicieli flag, prowadzących ciche wojny… Ta strona, tamta strona, obie strony przeciwko środkowi. Podniosłe sprawy i małe cuchnące interesy” utrudniają odnalezienie spokoju bohaterce, która pragnie odciąć się od świata i zapomnieć o własnym uwikłaniu w takie rywalizacje. Przeszłość powraca, a Czarna Wdowa będzie musiała stawić jej czoła.
W różnych zakątkach świata giną kobiety. Z pozoru tych spraw nic nie łączy. Ukrywająca się przed światem na pustkowiach Arizony Natasza Romanowa, staje się celem zamachu. Sprowokowana przez tajemniczych wrogów i walcząca o przetrwanie Czarna Wdowa postara się znaleźć sprawców tych zabójstw. Aby to osiągnąć, będzie musiała zmierzyć się z własną przeszłością, przeniknąć losy osób pracujących niegdyś nad szkoleniem agentów dla ZSRR, a teraz wykorzystujących swoje umiejętności na wolnym rynku. Czy pragnienie poznania prawdy i pomszczenia wyrządzonych jej krzywd wystarczy, aby wygrać konfrontację z dobrze zorganizowanym wrogim?
Na album Czarna Wdowa. Powrót do domu składają się dwie miniserie: tytułowa oraz jej bezpośrednia kontynuacja Czego to o niej nie mówią. Autorem scenariusza obu jest pisarz Richard K. Morgan. Dla autora powieści Modyfikowany węgiel i Stal nie przemija to pierwsza przygoda w komiksowym medium. Za warstwę graficzną obu serii odpowiada trzech wytrawnych rysowników. Największą renomą wśród nich cieszy się Bill Sienkiewicz, znany między innymi z serii Elektra: Assassin, którego rysunki możemy podziewać w pierwszym zeszycie Powrotu do domu. W przypadku pozostałych zeszytów jego rola ograniczała się do nałożenia tuszu. Rysunki do nich wykonali: Goran Parlov (Y – Ostatni z Mężczyzn) i Sean Phillips (Fatale).
Czarna wdowa
Czarna Wdowa to prawdopodobnie jedna z najciekawszych postaci kobiecych w komiksach o superbohaterach. Współcześnie na jej popularność wpływa obecność tej postaci filmowym uniwersum, w którym w jej rolę wciela się Scarlett Johansson. Na komiksowych kartach Natasza Romanowa pojawiła się po raz pierwszy w 1964 roku, jaki czarny charakter i przeciwniczka Iron Mana. Z czasem stanęła jednak po jasnej stronie mocy i wykorzystywała swoje umiejętności w służbie tych „dobrych”.
W Powrocie do domu i jego kontynuacji Czego to o niej nie mówią twórcy wykorzystali przeszłość głównej bohaterki jako siłę napędową opowieści. Dawni pracownicy radzieckich służb uwikłani w szkolenie Czarnej Wdowy pracują teraz dla korporacji wolnego świata, a ochrona ich dobrostanu staje się ważniejsza niż los zapomnianych agentów mających niegdyś służyć Czerwonemu Imperium. We współczesnym świecie ideologie zastępuje pieniądz oraz zainteresowane jego nieustannym pomnażaniem korporacje.
Polityka neoliberalizmu
Zebrane w tomie Czarna Wdowa. Powrót do domu opowieści to dobre historie szpiegowskie, które przy okazji dobrze portretują naturę politycznych przemian ostatnich trzydziestu lat. W tytułowej historii autorzy komiksu zabierają nas w podróż do współczesnej Rosji, która próbuje sobie poradzić z inwazją kapitalizmu i towarzyszącym jej zmianom kulturowym.
Z kolei w Czego to o niej nie mówią znaleźć można krytyczne spojrzenie na współczesny kapitalizm rodem ze Stanów Zjednoczonych oparty na neoliberalnych dogmatach. Efektywność i posłuszeństwo pracowników zapewnić mają korporacjom odpowiednie narkotyki, nad którymi pracują specjaliści pod kierunkiem dawnego oficjela chilijskiej junty Pinocheta. Wartości moralne, sugerują autorzy, zazwyczaj przegrywają z dominacją pieniądza.
Niezależnie od społecznych i politycznych odniesień, czy komentarzy Czarna Wdowa. Powrót do domu to fascynująca sensacyjna opowieść, od której ciężko się oderwać. Gęsta atmosfera, dynamiczna akcja i szczypta refleksji składają się na opowieść, która gwarantuje rozrywkę na wysokim poziomie.
Czarna wdowa. Powrót do domu (Black Widow: Homecoming; Black Widow: The Things They Say About Her), scen. Richard K. Morgan, rys. Bill Siekniewicz, Goran Parlov, Sean Phillips, tłum. Jacek Drewnowski, Marvel Classic, Egmont Polska, Warszawa 2017.
Historie szpiegowskie zawsze mnie przyciągają, uwielbiam zwłaszcza te, które nawiązują do współczesnych problemów społecznych i politycznych. 🙂
Bookendorfina
„Czarna Wdowa” to zatem lektura dla Ciebie 🙂
Brzmi ciekawie, a ilustracje są całkiem niezłe. Sama nie wiem, muszę się przekonać do komiksów…