Clifton, tom 5
Prawie rok przyszło nam czekać na kolejny tom przygód Harolda Wilberforce’a Cliftona. Uosobienie angielskich cnót i charakteru, z nietypową dla tego narodu wybuchowością, ponownie będzie musiał zmierzyć się z licznymi szpiegowskimi i kryminalnymi zagadkami. Nic nie powstrzyma jednak dzielnego bohatera przed zdławieniem niecnych knowań sprytnych przeciwników.
Piąty polski (a drugi francuski) tom zbiorczego wydania przygód Cliftona zawiera, podobnie jak poprzednie, cztery opowieści. Trzy z nich są autorstwa scenarzysty Boba De Groota, a jedną napisał on wspólnie z Gregiem, od którego przejął on obowiązki scenarzysty serii. Z kolei wszystkie cztery historie narysował Turk.
Tom otwiera historia Chichoczący złodziej, w której protagonista musi zmierzyć się z irytująco skutecznym złodziejem. Jedyną cechą, dzięki której można go bowiem rozpoznać, jest dość specyficzny śmiech. Z kolei w Lordzie X poznamy bardziej mroczne oblicze Cliftona, który będzie musiał skorzystać z bardziej perfidnych metod, aby rozwiązań skomplikowaną zagadkę.
Historią, która z wywojuje najwięcej uśmiechu jest, w moim przekonaniu, Sir Jason. Harold Wilberforc Clifton, stary as wywiadu, musi pomóc dokończyć szkolenie młodego agenta, który ma pewną słabość. Pozostaje mieć tylko nadzieję, że kiedy przyjdzie czas próby będzie on w stanie przeciwstawić się przeciwnikom, dość zresztą komicznym. Wreszcie ostatnia z zebranych w tomie opowieści zabiera czytelników w świat doznań, których nie da się racjonalnie wytłumaczyć. A może jednak, nie będzie to takie niemożliwe, kiedy za rozwiązanie zagadki zabierze się Clifton wspomagany kulinarnymi talentami Miss Patridge.
Scenarzyści, którzy przejęli tworzenie serii po rezygnacji jej oryginalnego twórcy Raymonda Macherota, znakomicie poradzili sobie z tym zadaniem. Choć obaj nie mieli tylu doświadczeń związanych z Anglią i jej mieszkańcami, to udało im się stworzyć całkiem przekonujący, acz do bólu stereotypowy, jej obraz. Zresztą umiejętna gra stereotypami stanowi o sukcesie tej serii.
Turk, który odpowiada za graficzną stronę albumów, znakomicie wczuł się w jej stylistykę, a zarazem wprowadził elementy charakterystyczne dla własnego stylu. Naszkicowany przez niego obraz Anglii jest całkiem wiarygodny i stanowi dobre tło do rozrywających się wydarzeń. Warto też wspomnieć o znakomitym wykorzystaniu cartoonowej stylistyki, która dodatkowo powoduje uśmiech.
Piąty tom polskiego wydania serii Clifton oferuje dużo dobrej zabawy. Kryminalno-szpiegowskie opowieści doprawione szczyptą humoru sprawdzają się znakomicie. Postać Harolda Wilberforce’a Cliftona nie pozostanie obojętna dla fanów opowieści osadzonych w wyspiarskich klimatach.
Clifton, t. 5: Chichoczący złodziej, Pseudonim Lord X, Sir Jason, Ten drugi Wilkinson (Clifton, Intégrale 1: Le voleur qui rit; Alias Lord X; Sir Jason; Ce cher Wilkinson), scen. Greg, Bob De Groot, rys. Turk, tłum. Marek Puszczewicz, Story House Egmont, Warszawa 2021.
