Metabaron
Stworzone przez Alexandro Jodorowsky’ego uniwersum, którego pierwszą odsłonę stanowił Incal, ciągle się rozszerza. Bezimienny, ostatni z Metabaronów, to z pewnością jedna z najciekawszych postaci wykreowanych przez chilijskiego scenarzystę. Po raz pierwszy pojawił się on na kartach wspomnianego Incala. Dzieje jego rodu zostały przedstawione w narysowanym przez Juana Gimeneza cyklu Kasta Metabaronów. Losy najbardziej niebezpiecznych wojowników galaktyki uzupełnia dyptyk Castaka oraz album Broń Metabarona. Nowa, pisana przez Jerry’ego Frissena seria Metabaron, kontynuuje losy Bezimiennego.
Bezimienny, po pokonaniu wszystkich, których mógł pokonać, pogrążony jest w nieustannych medytacjach. Tymczasem wszechświat stopniowo opanowuje imperium Technotechnosów, które ma monopol na dostawy pożądanego kosmicznego paliwa epifitu. Ich reżim nie znosi sprzeciwu a potencjalne zagrożenia zwykł dławić w zarodku. Spokój Bezimiennego przerywa konieczność uzupełniania paliwa dla jego statku-twierdzy. Aby tego dokonać, wraca na planetę, z której wywodzi się jego ród, opanowaną przez namiestnika Technotechnosów. Konfrontacja wydaje się nieunikniona.
Pierwszy dyptyk serii Metabaron składa się z tomów Wilhelm 100, Technoadmirał oraz Konrad, Antybaron. Napisana przez Jerry’ego Frissena opowieść zachowuje ducha stworzonego przez Jodorowsky’ego uniwersum, oferując przy tym możliwość spojrzenia na wykreowany przez Chilijczyka świat w nieco inny sposób. Frissenowi udało się stworzyć znakomitych, pełnokrwistych bohaterów, których zmagania, niezależnie po której stronie barykady stoją, autentycznie poruszają. Intryguje także wizja świata przedstawionego, w którym dominuje poczucie beznadziei wobec otaczającego bohaterów okrucieństwa.
Frissenowi udało się barwnie przedstawić funkcjonowanie totalitarnego reżimu Technotechnosów bezkonfliktowo łączącego w sobie elementy duchowe i technologiczne. Scenarzysta znakomicie szkicuje okrucieństwo i wynaturzenia, które zapewnianą technosom dominację nad innymi mieszkańcami wszechświata. Religijna otoczka stwarza doskonałą przykrywkę dla sadystycznej, opartej na brutalnej przemocy, natury ich władzy, co utożsamia technoadmirał Wilhelm 100.
Od strony wizualnej pierwszy dyptyk serii Metabaron wypada bardzo dobrze. Realistyczne rysunki Valentina Séchera momentami zapierają dech w piersiach. Rysownik znakomicie obrazuje epickie kosmiczne bitwy, czy portretuje technologiczne aspekty imperium Technotechnosów. Kolejne plansze ogląda się z prawdziwą przyjemnością.
Jerry Frissen i Valentin Sécher stworzyli komiks, który powinien przypaść do gustu wielbicielom uniwersum Jodorowsky’ego. Autorzy Metabarona w interesujący sposób poszerzają to uniwersum, godnie kontynuując historię o Bezimiennym.
Metabaron, t. 1: Wilhelm 100, Technoadmirał, t. 2: Konrad, Antybaron (Meta-Baron, Tome 1 – Wilhelm 100, Le Techno-Amiral oraz Meta-Baron, Tome 2 – Khonrad L’Anti-Baron), scen. Jerry Frissen (na podstawie historii Alexandro Jodorowsky’ego), rys. Valentin Sécher, tłum. Wojciech Birek, Scream Comics, Łódź 2017.
