Final Incal oraz Po Incalu

Po stworzeniu kultowej serii o Johnie Difoolu pt. Incal drogi Alexandro Jodorowsky’ego i Moebiusa rozeszły się na wiele lat. Jodorowsky samodzielnie rozbudowywał stworzone w Incalu uniwersum. W serii Przed Incalem opowiedział wcześniejsze wydarzenia, stworzył także serię Kasta Metabaronów.

Pod koniec dwudziestego wieku losy Jodorowsky’ego i Moebiusa ponownie się zetknęły, czego efektem miała być seria Po Incalu. Stworzyli jeden album i na tym zakończyła się ich wspólna praca. Jednak historia Johna Difoola znalazła zakończenie w stworzonej wraz rysownikiem Ladrönnem serii Final Incal. Jej pierwszy tom to wariacja na temat narysowanego wcześniej przez Moebiusa albumu Po Incalu uzupełniona o dwa kolejne domykające opowieść. W wydanym przez Scream Comics albumie znajdziemy rysowaną przez Ladrönna serię oraz album stworzony przez oryginalnego rysownika Incala.

Wydarzenia z Final Incal rozgrywają się po tych z oryginalnej serii. Na planecie Terra 2014 szaleje wirus zabijający wszelkie biologiczne organizmy, uwolniony przez mrocznego mechamutanta Benthacodona i sprzyjającego mu metalicznego prezydenta Terry. Jedynym ratunkiem dla obywateli planety okazuje się zamiana ciała na zbudowaną z metalu wieczną powłokę. Ratunkiem dla wszechświata może okazać się zaś jedynie biały mechamutant Elohim. Ponadto antidotum na metaliczną zarazę stanowi prawdziwa miłość Johna Difoola i Luz de Garry. Aby ocalić wszechświat, Difool będzie musiał odnaleźć ukochaną.

Scenariusze Alexandro Jodorowsky’ego, stworzone do obu serii to jego kolejna opowieść o walce mroku z jasnością, dobra ze złem. Metafizyka miesza się w nich z przygodą na najwyższym poziome. Bohaterowie Final Incala będę musieli stawić czoła licznym, rozrzuconym po wszechświecie przeszkodom, aby zrealizować cel swojej misji.

Komiks Jodorowsky’ego i Ladrönna to także krytyczne spojrzenie na społeczeństwo początków dwudziestego pierwszego wieku. Konsumpcjonizm, uzależnienie od mediów, automatyzacja życia, to tylko kilka cech współczesnych, które można odnaleźć w komiksowej opowieści. Metaliczne, niepodlegające starzeniu się, ciało, które otrzymują mieszkańcy Terry 2014, koresponduje natomiast z propagowanym w kapitalistycznym społeczeństwach kultem młodości.

Ladrönn znakomicie zobrazował scenariusze Jodorowsky’ego. Przedstawiona przez niego wizja świata zachwyca rozmachem. Artysta doskonale radzi sobie ze stworzonymi przez Moebiusa postaciami, jednak jego rysunki nacechowane są własnym stylem. Ladrönnowi udają się sceny batalistyczne, co widać zwłaszcza w trzecim tomie serii Brudas Gorgo.

Lektura dołączonego do wydania jedynego tomu serii Po Incalu uzmysławia, jak mogłaby wyglądać całość gdyby rysował ją Moebius. Po Incalu wydaje się serią zawierająca nieco więcej humorystycznych elementów niż Final Incal. Obie czyta się z równym zainteresowaniem.

Final Incal oraz Po Incalu to lektura obowiązkowa dla fanów uniwersum Jodorowsky’ego. Komiks powinien podobać się także wszystkim, którzy lubią dobre komiksy science-fiction. A po zakończonej lekturze pozostaje tylko czekać na zapowiedziane zbiorcze wydanie serii Przed Incalem.

Final Incal oraz Po Incalu (Final Incal suivi de Après Incal), scen. Alexandro Jodorowsky, rys. Ladrönn, Moebius, tłum. Paweł Biskupski, Scream Comics, Łódź 2015.