Ernest i Rebeka: Mój kumpel mikrob

Dziecinna i cukierkowa grafika, śmieszny mikrob jako wyimaginowany przyjaciel i skacząca po kałużach sześciolatka w roli głównej bohaterki… Komiks dla najmłodszych czytelników? Niech was nie zmylą te cechy opowieści Ernest i Rebeka. Pozycję tę mogłabym polecić raczej odbiorcom w wieku 10 lat i nieco starszym.

Pierwszy tom serii  od początku wprowadza bowiem temat konfliktu i nadchodzącego rozstania rodziców. W tle obserwujemy dość już dorosłe perypetie nastoletniej siostry Rebeki, która „jest w trudnym wieku”, randkuje, rywalizuje o chłopaka z koleżankami, buntuje się i wymyka. A do tego tom Mój kumpel mikrob jest całkiem długi i „gęsty” fabularnie i graficznie.

Największym atutem tego tytułu jest realistyczne pokazanie relacji w rodzinie, także tych najtrudniejszych czy wewnętrznie sprzecznych. Tu, wbrew grafice, nie ma lukru. Widzimy relacje sióstr obejmujące całe spektrum sytuacji od ignorowania się do przytulania. Wzajemne pretensje i krzyki rodziców. Ich stopniowe, wiarygodnie pokazane oddalanie się od siebie. Rozterki i rozpacz wynikające ze świadomości, jak skomplikowali córkom życie. I wreszcie trudy budowania życia na nowo, w tym wprowadzenia do niego nowego partnera. A także dziadków będących lekiem na całe zło.

Mam wrażenie, że tematyka rozwodu jest wciąż nie dość reprezentowana w literaturze dziecięcej dostępnej w Polsce, pomimo niewątpliwej poprawy. Tematyki tej potrzebują przede wszystkim dzieci doświadczające bezpośrednio rozpadu rodziny, ale i ich koledzy nie będący w takiej sytuacji. Kształtujmy empatię – czytajmy dzieciom o rozwodach lub… podsuńmy im Ernesta i Rebekę.

Ernest i Rebeka, t. 1: Mój kumpel mikrob (Ernest & Rebecca: 1. Mon compan est un microbe; 2. Sam le repoussant; 3. Pépé), scen. Guillame Bianco, rys. Antonello Dalena, przeł. Maria Mosiewicz, Komiksy są super!, Egmont Polska, Warszawa 2018.