Coś czai się w głębinach. Sanktuarium

Sanktuarium Gitarą Rysowane

Technika, rozbudowana aparatura badawcza i przekonanie o racjonalności świata w konfrontacji z mistycznym zagrożeniem ukazują ułudę poczucia bezpieczeństwa, którą ludzie próbują uzyskać dzięki poznaniu i okiełznaniu otaczającej ich rzeczywistości. Bohaterowie trzytomowej serii Sanktuarium będą musieli stawić czoła nieznanemu ukrytemu w morskich głębinach.

Sanktuarium 1 Okładka Gitarą RysowaneRok 2029. Czerwiec. USS Nebraska wyrusza na, jak się wydawało, standardową misję obserwacyjną w rejon Morza Śródziemnego. Tajemniczy sygnał dochodzący z podmorskiej jaskini sprawia, że marynarze dokonują dziwnego odkrycia. W jaskini spoczywa bowiem wrak rosyjskiego okrętu podwodnego, który nie miał, ze względów technologicznych, prawa tam się znaleźć. Na jego pokładzie marynarze znajdują dokumenty świadczące o niezwykłym charakterze misji, która została zainspirowana odkryciami z przejętych przez Rosjan archiwów III Rzeszy.

Tymczasem członków załogi zaczynają trapić liczne dolegliwości natury somatycznej, a także psychologicznej. Ukazują im się tajemnicze obrazy, przypominają klęski z przeszłości, a niektórzy popadają w morderczy szał. Jakaś tajemnicza siła utrudnia im wydostanie się z podmorskiej pułapki. Czy odpowiedzi przyniesie dowodzona przez kapitana USS Nebraska ekspedycja do skrytej pod wodami jaskini, w której zdaje się czyhać zło? Jakie tajemnice skrywa ukryte pod wodą starożytne miasto?

Xavier Dorison wciąga czytelników mroczny świat podwodnej przygody, znakomicie budując w kolejnych tomach serii, napięcie oraz nastrój osaczającej członków załogi USS Nebraska grozy. Akcja Sanktuarium rozwija się powoli, a scenarzysta pozwala przyjrzeć się głównym bohaterom, skrywanym przez nich tajemnicom oraz wpływowi tajemniczych sił na ich zachowania. Wielowymiarowość postaci, ich nieoczywistość należy do największych zalet opowiadanej przez Dorisona opowieści.

Sanktuarium 2 i 3 Okładki Gitarą Rysowane

W kolejnych odsłonach Sanktuarium zaczynamy coraz lepiej rozumieć naturę zagrożenia, z którym przyszło się zmierzyć załodze USS Nebraska. Pierwszy tom, USS Nebraska, wprowadza nas w klimat opowieści, ukazując tajemnicę do rozwiązania. Wrota otchłani, tom drugi, ukazuje konsekwencje przebywania załogi okrętu podwodnego w pobliżu zagrażającego im miejsca, z którego, jak się wydaje, ma ma ucieczki. Finałowy tom, Mot, przynosi rozwiązanie zagadki, ale czy okaże się ono szczęśliwe dla załogi, tego zdradzać nie zamierzam.

Tym, co dodatkowo potęguje atmosferę zagrożenia, jest umieszczenie opowieści w podmorskich głębinach. Groza czyha 1220 metrów pod powierzchnią morza, a zamknięci w cudzie techniki marynarze, naukowcy i lekarze ulegają mistycznym podszeptom. Podczas lektury kolejnych tomów Sanktuarium, przypomniało mi się znakomicie zaadaptowane przez Tanabe Gou opowiadanie Świątynia, które znaleźć można w tomie H.P Lovecraft. Ogar i inne opowiadania. Obie opowieści łączy zderzenie nowoczesności i pochodzącej z mroków przeszłości tajemnicy, wobec której technika i rozum okazują się bezsilne.

Sanktuarium 1 Plansza Gitarą Rysowane

Intrygującą fabułę dopełniają znakomite, realistyczne rysunki Christophe’a Beca. Z jednej strony rysownik ukazuje z należytą szczegółowością wnętrza cudu techniki, jakim bez wątpienia jest USS Nebraska, wizualizując ludzką potrzebą porządkowania rzeczywistości. Z drugiej strony konfrontuje ten uporządkowany świat z ukrytym w głębinach miastem, jego grozą, ale i przerażającym pięknem. Obrazy podmorskiego miasta potęgują atmosferę grozy i poczucia osaczenie. Rysunki Beca zyskują dzięki doborowi kolorów, które nakładał Homer Reyes.

Sanktuarium 3 Plansza Gitarą Rysowane

Seria Sanktuarium to rasowy horror, w którym to, co racjonalne styka się z nadprzyrodzonym. Lokalizacja opowieści w morskich głębinach, dobrze wykreowane postaci, narastające poczucie grozy i osaczenia oraz godny całości finał sprawiają, że lektura trylogii nie powinna zawieść oczekiwań wielbicieli fantastyki, a zwłaszcza fanów opowieści grozy.


Sanktuarium, t. 1: USS Nebraska (Sanctuaire – Tome 1: USS Nebraska), scen. Xavier Dorison, rys. Christophe Bec, tłum. Magdalena Machcińska-Szczepaniak, Scream Comics, Łódź 2015.

Sanktuarium, t. 2: Wrota otchłani (Sanctuaire – Tome 2: Le Puits des Abîmes), scen. Xavier Dorison, rys. Christophe Bec, tłum. Magdalena Machcińska-Szczepaniak, Scream Comics, Łódź 2015.

Sanktuarium, t. 3: Mot (Sanctuaire – Tome 3: Môth), scen. Xavier Dorison, rys. Christophe Bec, tłum. Andrzej Luniak, Scream Comics, Łódź 2016.

Print Friendly, PDF & Email

Możesz również polubić…

3 komentarze

  1. Matylda Saresta pisze:

    Już mam i czytam!!!!!

  1. 8 listopada 2020

    […] powinien sięgnąć po komiks tworzony przez scenarzystę Christophe’a Beca. Jeśli ponadto czytaliście serię Sanktuarium, rysowaną przez tego twórcę do scenariusza Xaviera Dorisona, to Mroczna otchłań tym bardziej […]

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.